Aktualności

15 lutego minie 20 lat od śmierci prof. Włodzimierza Fijałkowskiego wybitnego polskiego humanisty, lekarza ginekologa-położnika, członka Papieskiej Akademii „Pro Vita”, twórcy polskiego modelu Szkoły Rodzenia, który jest wzorem dla współczesnych obrońców życia.

Prof. Włodzimierz Fijałkowski (1917-2003) był wybitnym lekarzem ginekologiem i położnikiem, autorem ponad 20 książek oraz kilkuset artykułów naukowych i popularno-naukowych z dziedziny medycyny, ekologii prokreacji i problematyki rodzinnej, twórcą polskiego Modelu Szkoły Rodzenia, wybitnym humanistą działającym skutecznie na rzecz polskiej rodziny. Przez wiele lat blisko współpracował z wieloma organizacjami pozarządowymi i prorodzinnymi, m.in. z Polską Federacją Ruchów Obrony Życia (PFROŻ).

– Całą Jego twórczość cechuje głęboki humanizm, przeniknięty wartościami chrześcijańskimi. Wartości te inspirowały działanie profesora, kreowały jego postawy życiowe i stanowiły przedmiot szczególnej troski o to, aby wpisać j w świadomość społeczeństwa polskiego. Zasługi profesora w tym zakresie są istotne i jednoznaczne. Był wielkim Polakiem, lekarzem, humanistą, uczonym, społecznikiem, chrześcijaninem i człowiekiem, wzorem osobowym dla młodych pokoleń, nie tylko związanych profesjonalnie z medycyną – podkreśla Polska Federacja Ruchów Obrony Życia.

Z okazji 20. rocznicy śmierci, należący do PFROŻ Klub Przyjaciół Ludzkiego Życia – Human Life International Polska, zaktualizował serwis internetowy poświęcony pamięci Włodzimierza Fijałkowskiego: www.prolife.org.pl, gdzie znajdują się materiały archiwalne, biograficzne i wspomnienia dotyczące profesora.

Jeden z członków Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, były senator Antoni Szymański „poznał” prof. Włodzimierza Fijałkowskiego poprzez lekturę artykułów lekarza ginekologa w prasie dla matek, które późniejszy polityk często powielał i przekazywał znajomym. Gdy na początku lat 80. XX w. Szymański związał się z gdańskim stowarzyszeniem pro-life Gaudium Vitae, zapraszał prof. Fijałkowskiego na prelekcje na Pomorze. Pierwsze spotkanie odbyło się w kościele jezuitów w Gdańsku – świątynia była wypełniona po brzegi. Później spotkania z prof. Fijałkowskim odbywały się i na Uniwersytecie Gdańskim, i w wielu środowiskach, które zajmowały się problematyką macierzyństwa i ochrony życia – w szkołach pielęgniarstwa i położnictwa, wśród pracowników socjalnych.

– Prof. Fijałkowski propagował naturalne planowanie rodziny, mówił o przygotowaniu do naturalnego porodu, w którym uwzględniał udział ojca, zachęcał do karmienia naturalnego – podkreślał, że to wszystko jest ekologiczne – mówi Antoni Szymański, który zaznacza, że profesor przyjeżdżał na Pomorze, ale także do wielu innych miejsce w Polsce pro bono i nie otrzymywał gratyfikacji finansowych za swoje prelekcje.

Dla dzisiejszych obrońców życia może być wzorem konsekwencji w działaniu, umiejętności rozmowy z ludźmi i przekazywania czasem trudnych treści dla współczesnego człowieka. – On miał bardzo klarowne poglądy, ale starał się działać w taki sposób, żeby przybliżać ludzi do ruchu pro-life, chociaż mieli w tej sprawie inne poglądy. Jego ulubionym słowem było „pozyskiwać” – nie zmuszać, a pozyskiwać przez postawę, wiedzę i umiejętną komunikację – podkreśla Antoni Szymański. – On mówił: „wszystkie argumenty są za życiem – musimy tylko życzliwie do nich przekonać” – dodaje były senator.

Antoni Szymański zwraca uwagę, że prof. Fijałkowski dbał o precyzyjny język. Od „dziecka nienarodzonego” wolał pozytywnie brzmiące „dziecko poczęte”. Gdy słyszał o tym, że rodząc się „dziecko przyszło na świat”, to pytał: a gdzie ono było przez dziewięć miesięcy – nie na świecie? Podkreślał, że język buduje sposób myślenia.

– Człowiek o jasnych poglądach za życiem, dla którego ważne było przekonywanie nieprzekonanych, a w związku z tym rozmawianie z nimi tak, aby wzbudzić ich zainteresowanie; działać skutecznie, ale z poszanowaniem i życzliwością wobec tych, którzy mają inne poglądy – wspomina prof. Fijałkowskiego Antoni Szymański.

Włodzimierz Fijałkowski urodził się 4 czerwca 1917 r. w Bobrownikach n/ Wisłą (woj. bydgoskie). Ukończył liceum klasyczne w Rypinie. Studia medyczne rozpoczął w 1935 r. w Szkole Podchorążych Sanitarnych na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Kontynuował je w tajnym nauczaniu w Warszawie oraz po zakończeniu wojny w Edynburgu (Szkocja). Brał udział w kampanii wrześniowej jako lekarz oddziałów administracyjnych Sztabu Głównego w Szpitalu Ujazdowskim. Za swoją działalność w Ruchu Oporu został aresztowany. Początkowo więziony w Radomiu, potem w obozach koncentracyjnych w Birkenau-Brzezince oraz Wirtembergii.

Po powrocie do Polski pracował jako lekarz w szpitalach w Gdańsku, Wrocławiu, Bystrzycy Kłodzkiej, a od 1955 r. w Łodzi. W 1949 obronił doktorat z dziedziny położnictwa. Dramatyczne doświadczenia wojenne stanowiły głęboką inspirację dla późniejszej niestrudzonej obrony życia ludzkiego przez Profesora jako lekarza – ginekologa i położnika. W 1956 r, gdy weszła w życie „Ustawa o dopuszczalności przerywania ciąży”, pracując jako lekarz w klinice i w przychodni, pisemnie uzasadniał swoją odmowę skierowania kobiety na aborcję: „jako człowiek – odmawiam”. Za tę postawę został usunięty z pracy w przychodni i szykanowany. W 1966 r. obronił habilitację, ale wniosek o tytuł docenta na Akademii Medycznej został odrzucony z powodu postawy sprzeciwu wobec aborcji. W 1974 r. zwolniono go z Akademii Medycznej za odmowę wykonywania aborcji oraz „nie wychowywanie młodzieży w duchu socjalistycznym”. W 1992 r., gdy był już na emeryturze, Akademia Medyczna w Łodzi nadała mu tytuł naukowy profesora medycyny.

Był mistrzem słowa i pióra. Jego wykłady, prelekcje, publikacje cieszyły się ogromnym zainteresowaniem. Większość książek miała kilka wznowień pomimo dużego nakładu (np. 200 tys. egz.). Około 40 lat współpracował z jedynym czasopismem skierowanym do matek „Twoje Dziecko”, pisał do niego artykuły, prowadził rubrykę „Ginekolog radzi”.

Był twórcą pierwszej szkoły rodzenia w Polsce, opracował Polski Model Szkoły Rodzenia i wdrożył go na terenie całego kraju, szkoląc przez kilkadziesiąt lat bardzo liczną kadrę profesjonalistów. Jemu zawdzięczamy przeniesienie na teren Polski idei psychoprofilaktyki porodowej oraz wdrożenie jej w opiece pre- i perinatalnej, np. system „matka z dzieckiem” po porodzie (rooming in). Dzięki inicjatywie profesora odbyły się pierwsze porody szpitalne z udziałem ojca (1983 r.) i upowszechniła się praktyka porodów naturalnych oraz rodzinnych. Profesor opracował naukowe podstawy rodzicielstwa zgodnego z naturą, ekologii prokreacji (jest autorem 12-punktowego tzw. „Scalonego Programu Prokreacji Ekologicznej”), naturalnego planowania rodziny i naturalnego karmienia niemowląt. W swoich publikacjach oraz wykładach propagował profilaktykę prekoncepcyjną oraz nowy model rodziny oparty na tzw. zharmonizowanym dwurodzicielstwie. Podejmował zagadnienia zdrowia publicznego, m.in. znaczenia stylu życia wolnego od nałogów i uzależnień. Był prekursorem rozwoju psychologii prenatalnej w Polsce, ukazując piękno życia dziecka przed urodzeniem.

Profesor należał do wielu towarzystw naukowych w Polsce i za granicą, pełniąc w nich liczne funkcje. W uznaniu jego wkładu w promowanie humanistycznych wartości na terenie medycyny został powołany na członka Papieskiej Akademii Pro Vita, Stowarzyszenia Rycerskiego Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy i Rady Naukowej Instytutu Jana Pawła II w KUL. Otrzymał wiele odznaczeń, nagród i wyróżnień, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski św. Grzegorza Wielkiego z Gwiazdą, Odznakę Żołnierzy Armii Krajowej, Medal Pro Ecclesia et Pontifice, Medal Prymasowski „Ecclesiae populoque servitium praestanti”.

Był troskliwym mężem i ojcem czwórki dzieci. Przez kilkadziesiąt lat był zaangażowanym członkiem Ruchu Focolare.

Papież Jan Paweł II bardzo cenił Profesora, czytał jego publikacje, na uroczystość pogrzebową wystosował list, w którym wyrażał wdzięczność Bogu za życie i dzieło Profesora. W czasie przemówień pogrzebowych prof. W. Fijałkowski został  określony m.in. jako „człowiek niezłomny”, „prorok naszych czasów”, „człowiek epoki”, „człowiek, który wyprzedził epokę”, „człowiek nie z tej ziemi”, „wzór wielkiego człowieka, chrześcijanina, lekarza i Polaka”.

Aborcja nie może zostać wpisana do Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ponieważ narusza podstawowe prawo do życia zawarte w tej samej Karcie oraz zasadę pomocniczości – podkreślali uczestnicy międzynarodowej konferencji zorganizowanej 8 lutego w Brukseli przez Europejską Federację dla Życia i Godności Człowieka ONE OF US.

Prelegentami konferencji byli m.in. byli premierzy Słowenii i Słowacji Alojz Peterle i J.E. Eduard Heger. Wzięli w niej udział także włoski polityk Rocco Buttiglione i francuski filozof Rémi Brague.

Dyrektor polityczny Kancelarii Premiera Węgier, Balázs Orbán, bronił postawy pro-life i pro-natalistycznej swojego rządu, zdobywając aplauz publiczności. Hiszpańska eurodeputowana, Isabel Benjumea, skrytykowała nadmierny nacisk Parlamentu Europejskiego na aborcję ze szkodą dla autentycznych naruszeń praw człowieka. Słowacka eurodeputowana, Miriam Lexmann, porównała dzisiejszą postępową ideologię relatywistyczną z tym, co było widoczne w byłym bloku wschodnim. Ostrzegała uczestników konferencji, że wpisanie aborcji do Karty praw podstawowych UE zagrozi wszelkim ograniczeniom w sprawie aborcji i otworzy ryzyko dalszego finansowania usług aborcyjnych.

Prezes fundacji Uniwersytetu CEU San Pablo San, Alfonso Bullón de Mendoza, przestrzegał, że wpisanie aborcji do Karty praw podstawowych UE sprawi, że prawo do zabijania nienarodzonych stanie się dogmatem, którego żaden krytyki czy przeciwnik nie będzie mógł kwestionować. Wskazał, że jest to przykład narzucania idei, wobec których należy stłumić wszelki sprzeciw. Postulat wpisania aborcji do Karty praw podstawowych nazwał „totalitarnym roszczeniem” wobec tej części społeczeństwa europejskiego, a nawet całych państw, które nie zgadzają się w tak ważnej kwestii.

Prezydent Europejskiej Federacji dla Życia i Godności Człowieka, Jaime Mayor Oreja, zwrócił uwagę, że próba wpisania aborcji do Karty praw podstawowych UE jest formą uciszenia ruchów obrony życia, dlatego tym większych wysiłku i poświęcenia wymaga od tych ostatnich. – To najważniejsza debata, w której musimy umocnić swoją obecność – zachęcał europejskich obrońców życia Jaime Mayor Oreja.

Europarlamentarzyści biorący udział w konferencji zaznaczyli, że zmuszanie państw członkowskich do legalizowania aborcji złamałoby zasadę pomocniczości Unii Europejskiej. Politycy twierdzą, że włączenia aborcji do Karty praw podstawowych UE jest mało prawdopodobne ze względu na potrzebę jednomyślności krajów członkowskich.

Międzynarodową konferencję na temat propozycji włączenia aborcji do Karty praw podstawowych Unii Europejskiej 8 lutego w Brukseli zorganizowały fundacja Uniwersytetu CEU San Pablo w Madrycie oraz Europejska Federacja dla Życia i Godności Człowieka ONE OF US z ponad 50 organizacjami pro-life. W konferencji wzięło udział ponad 150 osób – m.in. posłowie do Parlamentu Europejskiego, prawnicy i intelektualiści ze Słowenii, Węgier, Portugalii, Francji, Słowacji, Słowenii, Austrii, Malty, Niemiec, Włoch i Hiszpanii.

Od blisko dwudziestu lat towarzyszę działaniom Europejskiej Federacji Stowarzyszeń Rodzin Katolickich. Początki FAFCE sięgają lat 90-tych. 10 czerwca 2022 uroczyście świętowano w Rzymie dwudziestopięciolecie. Federacja służy wymianie doświadczeń w zakresie działań na rzecz rodzin, z dużym naciskiem na działania w zakresie polityki prorodzinnej na szczeblu krajowym i europejskim.

Europejska Federacja Stowarzyszeń Rodzin Katolickich (FAFCE) uznana jest przez Radę Europy. Jako organizacja pozarządowa ma przyznany status uczestnika. Z tego tytułu pozostaje w kontakcie z instytucjami Unii Europejskiej, takimi jak Komisja i Parlament Europejski. Razem ze stowarzyszeniami sprzymierzonymi, jest znaczącym przedstawicielem katolików w dialogu dotyczącym wszystkich spraw związanych z życiem rodzin. Zapewnia przedstawicielstwo polityczne rodzin uwzględniające katolicki punkt widzenia, to znaczy odwołujące się do społecznego nauczania Kościoła, antropologii chrześcijańskiej, jak również do świadectwa wiary i doświadczeń chrześcijan w Kościele i w społeczeństwie.

Od 2009 posiada swoje biuro w Brukseli przy siedzibie przedstawicielstwa episkopatów europejskich. To znacznie zwiększyło możliwości kontaktu, ale również obowiązki osób pracujących na pełen etat. To i tak zdumiewające ile zadań są w stanie podjąć tak małą ekipą.

Doświadczenia zdobyte w kontaktach z FAFCE bardzo pomogły nam w pierwszych latach działań Związku Dużych Rodzin ‘’Trzy Plus’, pozwalając oprzeć się na rozwiązaniach w zakresie polityki rodzinnej funkcjonujących w innych krajach. Obecność przedstawicieli FAFCE na pierwszych konferencjach organizowanych przez inicjatorów Związku była ważnym elementem formacyjnym (Duże rodziny bogactwem i nadzieją Polski – 2006, Polska dla Rodziny -Rodzina dla Polski – 2010).

W skład Federacji początkowo wchodziły stowarzyszenia krajowe zrzeszające na szczeblu krajowym stowarzyszenia lokalne: Francja – Associastions Familliales Catholiques,  Niemcy – Familienbund der Katholischen, Austria – Katholischer Familienband Osterreich, Włochy – Forum delle Famiglie, Irlandia – Family Solidarity. Starania o rozszerzenie Federacji na nowe kraje UE ukazała inną specyfikę stowarzyszeń katolickich – brak jednolitych struktur. Węgry reprezentował viceprzewodniczący stowarzyszenia Rodzin Katolickich, przewodniczącym był biskup ds rodzin. Z czasem powstały nowe stowarzyszenia o fundamencie katolickim. Obecnie w federacji są trzy stowarzyszenia węgierskie, Czechy rozwinęły sieć duszpasterstwa rodzin współpracując ze stowarzyszeniem ACER, o bardzo szerokim spektrum działań na rzecz rodziny. Słowacja była reprezentowana przez dwa stowarzyszenia. W Polsce nawiązane kontakty przez ZDR3+ o statucie stowarzyszenia sprzymierzonego, zostały rozszerzone o Przymierze Rodzin i Polską Federację Ruchów Obrony Życia w 2011 r.

W ostatnich latach można zaobserwować rozszerzanie się Federacji na kolejne kraje europejskie: Słowenia, Ukraina, Hiszpania, Holandia, San Marino, Malta. Również pojawiają się nowe formuły stowarzyszeń: platformy na rzecz rodziny, stowarzyszenia zrzeszające pokolenie dziadków (Nonni we Włoszech). Czuje się powiew nauczania papieża Franciszka.

Ostatnie spotkanie przedstawicieli FAFCE mające miejsce w październiku w Paryżu zakończyło się sesją zainicjowaną rok temu przez Przewodniczącego Forum Rodzin Włoskich Gianluigi De Palo pod hasłem „Pospolite ruszenie na rzecz urodzeń’’. Gianluigi De Palo jest dziennikarzem, ale również ojcem piątki dzieci, w tym najmłodsze z problemem trisomii. I to najmłodsze dodało sił do głoszenia piękna i radości budowanej w rodzinie. Niezwykle poruszające i skuteczne są wystąpienia Gianluigi De Palo. Na zeszłorocznym, przez niego zainicjowanym spotkaniu udało się zgromadzić władze państwowe, papieża Franciszka i wielu przedstawicieli świata nauki, sztuki i sportu. Odpowiedzialność za przyszłość porusza coraz szersze kręgi.

Dubravka Šuica z Komisji Europejskiej w wystąpieniu on-line adresowanym do zgromadzonych w Paryżu mówiła o wadze zmian demograficznych, o potrzebie wsparcia szczególnie młodych rodzin w możliwościach posiadania dzieci. Kwestie łączenia życia zawodowego i prywatnego są stałym hasłem UE. Ale czy nie należałoby położyć mocniejszego akcentu na życie rodzinne? To nie to samo co życie prywatne.

Wystąpienie Madeleine Wallin – niestrudzonej matki pięciorga dzieci i przewodniczącej FEFAF (Europejskiej Federacji Rodziców i Opiekunów),uderzało spokojem, pięknem i pewnością, że macierzyństwo jest czasem, który warto poświęcić dzieciom, a przez to i społeczeństwu. To czas wytężonej pracy, która jest doceniana finansowo jedynie gdy wykonuje ją ktoś inny. Madeleine Wallin od 22 lat niestrudzenie upomina się o docenienie pracy w domu, o czas potrzebny na budowanie relacji, na wychowanie, na dostrzeżenie tego, co w naszych czasach stało się pracą niewidzialną. Wyliczyła wiele przeszkód towarzyszących rodzinie: brak zaufania do swoich kompetencji ze strony rodziców, bardzo niską ocenę społeczną pracy wykonywanej w domu, poczucie wykluczenia, towarzyszące osobom bez pracy etatowej. Fabrice Hadjadj, znany pisarz i filozof, autor szeregu książek tłumaczonych również na język polski, bardzo pięknie i przekonywająco mówił o przygodzie ojcostwa i bycia rodzicami po raz dziesiąty i przede wszystkim wadze czasu spędzanego wspólnie w rodzinie. 

Profesor Gerard Francois Dumont, autor sformułowania „zima demograficzna”, mówił o korelacji polityki rodzinnej i dzietności. Podobną tezę sformułowała Marie-Andree Blanc szefowa stowarzyszeń rodzinnych we Francji. Obecne zmniejszenie dzietności we Francji tłumaczyła wycofywaniem się z rozwiązań prorodzinnych, brakiem poczucia stabilności, problemami z mieszkaniami i niepewnością zatrudnienia. Na tym tle ciekawie wyglądają osiągnięcia polityki rodzinnej w Czechach i znaczący wzrost dzietności. Działacze katoliccy z Czech podkreślają konieczność pracy nad relacjami w rodzinie, małżeństwie.

Sekretariat FAFCE monitorując wszystkie zagadnienia związane z rodziną na szczeblu instytucji europejskich prowadzi też szeroką współpracę z innymi instytucjami katolickimi. Również uczestniczy lub inicjuje działania w zakresie najistotniejszych problemów. Jednym z nich jest stworzenie platformy porozumienia w sprawie ograniczenia pornografii.  Szereg stowarzyszeń zaangażowało się wokół tego tematu.

FAFCE wzywa wszystkie państwa członkowskie UE do podjęcia konkretnych działań politycznych w celu: 

• promowania systemów podatkowych opartych na rodzinie, aby zapobiec nierównemu traktowaniu rodziców i opiekunów;
• zwiększenia dostępu do urlopów macierzyńskich, ojcowskich i wychowawczych dla rodziców; 
• przyznania rodzicom pełnej swobody w decydowaniu o podziale urlopu między ojca i matkę;
• promowania elastycznych form pracy dla rodziców, takich jak telepraca, praca w niepełnym wymiarze godzin, miejsca do karmienie piersią, nagradzanie pracodawców wspierających możliwości pracy w niepełnym wymiarze godzin dla opiekunów;
• prawnego uznania prawa do nie podejmowania pracy zawodowej poza ustalonymi godzinami pracy i wolnej od pracy niedzieli jako podstawowych wolności każdego człowieka; 
• uznania nieodpłatnej pracy opiekuńczej jako kategorii pracy, która daje:
  • dostęp do rynku pracy z elastycznymi czasowo rodzajami umów;
  • uznanie umiejętności miękkich nabytych podczas sprawowania opieki;
  • dostęp do edukacji, kształcenia zawodowego i rekonwersji zawodowej;
  • uprawnienia emerytalne;
  • eliminowanie uprzedzeń i dyskryminacji wobec rodziców, dziadków i opiekunów pozostających w domu;
• wdrożenie krajowych planów działania w ramach gwarancji na rzecz dzieci, z uwzględnieniem obecnego kontekstu wzrostu cen energii i kosztów utrzymania;
• uruchomienie dodatkowych środków nadzwyczajnych dla rodzin wielodzietnych i rodzin z członkiem o szczególnych potrzebach.

Teresa Kapela

– Jeśli, jako obrońcy życia, damy samotnym młodym ludziom obecność i w nowoczesny, profesjonalny sposób opowiemy o godności człowieka i potrzebie ochrony jego życia od poczęcia, to oni będą pro-life – mówi Paulina Rylska, która reprezentowała Polskę na VI Europejskim Forum ONE OF US w Palermo.

Od 18 do 20 listopada w Palermo odbyło się VI Europejskie Forum ONE OF US pod hasłem „Budując Europę nadziei – dla pokoju w przyszłości, chrońmy życie”. Polskę reprezentowała Paulina Rylska związana ze szczecińskimi fundacjami Małych Stópek i Donum Vitae.

Na Sycyli spotkali się przedstawiciele organizacji pro-life z 25 europejskich krajów. – To nie są ludzie, którzy robią biznes w tej branży. Każdy z nich w osobisty sposób został dotknięty przez życie, przez Boga i dzięki temu pracują dla życia – to są ludzie z misją – mówi Paulina Rylska, która reprezentowała Polskę na Forum ONE OF US. Europejski ruch pro-life zwraca uwagę przede wszystkim na troskę o kobietę w potrzebie. – Powinniśmy się też oprzeć na wartościach chrześcijańskich, bo one są uniwersalne, ale też działać ponadreligijnie – mówi Polka.

Wiele organizacji prezentowało swoje inicjatywy na rzecz kobiet. Niezwykle poruszające było wystąpienie reprezentanta Ukrainy, który opowiedział o realiach wojny toczącej się w jego kraju i walki o każde życie w ekstremalnych warunkach. Cenna była także perspektywa gości z USA, którzy opowiedzieli jak zmiany w prawie wpłynęły na ograniczenie liczby wykonywanych aborcji. – To bardzo dobra wiadomość. W naszej codziennej walce mamy często poczucie beznadziei, ale na szczęście są takie miejsca na ziemi, gdzie życie wygrywa – także na tym polu prawnym – i przynosi konkretne owoce – mówi Paulina Rylska.

Polkę zainteresowało m.in. niemieckie narzędzie – rodzaj internetowej ankiety, którą wypełniają kobiety rozważające aborcję. Proliferzy zainwestowali w reklamę w wyszukiwarce Google, która proponowała ich narzędzie osobom wpisującym frazę „aborcja tak czy nie”. Inicjatywa ta w znaczny sposób wpłynęła na obniżeni liczby aborcji w Niemczech. Paulina Rylska zwraca uwagę, że to pomysł, który warto zaimplementować w Polsce.

W czasie jednego z paneli Forum w Palermo Polka postawiła diagnozę, że młode pokolenie, oprócz tego że jest nowoczesne, jest bardzo samotne, a nie chce być samotne – bardzo pragnie obecności drugiego człowieka. – Jeśli, jako obrońcy życia, damy im obecność i w nowoczesny, profesjonalny sposób opowiemy o godności człowieka i potrzebie ochrony jego życia od poczęcia, to oni będą pro-life – mówi.

“Loneliness is our main enemy, by staying close to the hearts of young people we are fighting abortion in the best way” #oneofusForum pic.twitter.com/guByJvFVCY

— ONE OF US (@oneofuseu) November 19, 2022

– Młodzi ludzie żyją dzisiaj szybko, są znudzeni fake newsami, zniechęceni mową nienawiści – chcą miłości i pokoju – podkreśla Polka dodając, że młode pokolenie nie będzie powtarzało starych prawd. – Oni muszą zrozumieć, zanim coś będą głosić. Dlatego tak ważna jest edukacja – na odpowiednim poziomie, atrakcyjna wizualnie, piękna, której nie będą się wstydzić – mówi Paulina Rylska zaznaczając, że Fundacja Małych Stópek nie szczędzi czasu, energii, a także środków finansowych na przygotowanie profesjonalnych materiałów edukacyjnych tak, aby młodzi „mogli być dumni z tego, że są pro-life”. 

Polka prezentację w Palermo zakończyła zdaniem powtarzanym często przez ks. Tomasza Kancelarczyka, prezesa Fundacji Małych Stópek, że „matką aborcji jest samotność”. Ta myśl bardzo rezonowała w obrońcach życia z innych krajów. – My powinniśmy być obecni – serce przy sercu – zaznacza zwracając uwagę, że pochodzący z różnych krajów, funkcjonujący w różnych uwarunkowaniach proliferzy mają podobne diagnozy.

« Young people are tired of fake news and they want to be part of a beautiful and they don’t want to be alone » Paulina representative of the prolife movement in Poland #oneofusForum pic.twitter.com/AaP4VxlG2J

— ONE OF US (@oneofuseu) November 19, 2022

Paulina Rylska w Palermo mówiła także o pomyśle, jaki Fundacja Małych Stópek ma, aby mobilizować młode pokolenie do walki o życie. Przedstawiła filary działalności szczecińskiej organizacji, czyli edukację, pomoc charytatywną i modlitwę. Zaprezentowała szereg materiałów edukacyjnych: książki, aplikacje mobilne, kolorowanki dla dzieci.

– Chcielibyśmy, aby inne organizacje w Europie skorzystały z naszych pomysłów i już wykonanej pracy. Jeśli przetłumaczą te materiały na swoje narodowe języki, my możemy pomóc je wyprodukować i dystrybuować – mówi Paulina Rylska. – To jest dobro, które łatwo można transferować do innych krajów. Chętnie podzielimy się naszym know how i opowiemy o polskich doświadczeniach pro-life, dlatego zaprosiłam przedstawicieli zainteresowanych organizacji do Szczecina – dodaje.

Jak zwraca uwagę, obecność na takich wydarzeniach jak Forum ONE OF US uzmysławia, że na całym świecie jest wiele ludzkich serc, dla których ważne są te same wartości. – My, jako działacze pro-life, też mamy chwilę zwątpienia. Będąc w gronie tak pięknych ludzi można na nowo wzbudzić w sobie nadzieję i chęć do działania – mówi i zauważa, że Polska w wystąpieniach przedstawicieli organizacji pro-life z innych krajów często jest wspominana jako wzór. – Patrzą na nas i to zobowiązuje – podkreśla Paulina Rylska.

Let’s create a world where men and women want to have children and create a family pic.twitter.com/SSqk1joRIh

— ONE OF US (@oneofuseu) November 19, 2022

VI Europejskie Forum ONE OF US zostało zorganizowane przez Europejską Federację dla Życia i Godności Człowieka ONE OF US, która powstała na gruncie Europejskiej Inicjatywy Obywatelskiej o tej samej nazwie, która zebrała 2 mln głosów Europejczyków pod postulatem zakończenia finansowania ze środków publicznych UE aborcji (szczególnie w krajach trzeciego świata) oraz eksperymentów na embrionach ludzkich. Została powołana po I Kongresie Ruchów Obrony Życia, który odbył się w listopadzie 2013 roku w Krakowie. Jest ewenementem na skalę europejską, bo poza nią nie ma innej organizacji pro-life, która działa na całym kontynencie.

Trzon federacji stanowią organizacje z Hiszpanii, Włoch, Francji i Polski (m.in. Fundacja JEDEN Z NAS oraz Polska Federacja Ruchów Obrony Życia).

W najbliższych miesiącach w Madrycie zostanie otwarta placówka medyczna dla osób z zespołem Downa – na wzór funkcjonującego od lat Instytutu Jérôme Lejeune’a w Paryżu. Polska chciałaby by w ciągu dekady otworzyć podobny ośrodek w Polsce. W tym celu do Krakowa przyjechał Pablo Siegriest – dyrektor hiszpańskiego oddziału Fundacji Jérôme Lejeune’a.

W dniach 24-26 października z wizytą w Polsce przebywał Pablo Siegriest, który jest dyrektorem hiszpańskiego oddziału Fundacji Jérôme Lejeune’a. Od przyszłego roku będzie także delegatem swojej organizacji w Europejskiej Federacji dla Życia i Godności Człowieka ONE OF US – zastąpi Thierry’ego De La Villejegu na funkcji wiceprezydenta i skarbnika.

– Bardzo znamienne jest to, że Pablo Siegriest na miejsce pierwszej wizyty po otrzymaniu nominacji na wiceprezydenta Federacji ONE OF US wybrał Polskę. W czasie naszych rozmów powtórzył to, co często słyszę od moich przyjaciół z Europy, że Polska jest krajem kluczowym dla ochrony życia – jest duszą Europy, jej działanie jest kluczowe dla sukcesu takich projektów jak Federacja ONE OF US – mówi Jakub Bałtroszewicz, prezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia i Fundacji JEDEN Z NAS, który gościł Hiszpana w Krakowie.

Siegriest odwiedza aktualnie europejskie kraje i członków założycieli federacji przygotowując się do objęcia nowych funkcji. Ocenia też możliwości współpracy Fundacji Jérôme Lejeune’a w innych krajach, gdyż organizacja postanowiła się umiędzynarodowić. Aktualnie, poza rodzimą Francją, działa także w Hiszpanii i USA, a ma nadzieję na rozpoczęcie działalności w kolejnych lokalizacjach – także w Polsce.

W Madrycie, w najbliższych miesiącach, zostanie otwarta placówka medyczna dla osób z zespołem Downa. Mają być w niej prowadzone niskokosztowe konsultacje dla pacjentów na różnych poziomach medycznych – analogicznie do tego, co od wielu lat funkcjonuje w Instytucie Jérôme Lejeune’a w Paryżu, który jest praktycznie znany na całym świecie.

W ciągu dekady francuska fundacja chciałaby otworzyć podobny ośrodek w Polsce. – Wiele się mówi o potrzebach socjalnych czy rehabilitacji osób z Trisomią 21. Tymczasem medycyna idzie ciągle do przodu i może zapewnić osobom z zespołem Downa bardzo komfortowe życie, zwłaszcza wtedy, kiedy trisomii towarzyszą schorzenia współistniejące – wyjaśnia Jakub Bałtroszewicz zapowiadając event organizowany przez fundacje JEDEN Z NAS i Jérôme Lejeune’a, który będzie promował troskę o osoby z zespołem Downa pod kątem medycznym.

Fundacja JEDEN Z NAS od wielu lat ściśle współpracuje z Fundacją Jérôme Lejeune’a m.in. poprzez tłumaczenie na język polski i dystrybuując Przewodnika Bioetyka dla młodych. Książka rozeszła się w nakładzie kilkudziesięciu tysięcy egzemplarzy, a niektóre diecezje wykorzystują ją do przygotowania młodych do sakramentu małżeństwa. Ostatnio, dzięki grantowi pozyskanemu z Ministerstwa Edukacji i Nauki, fundacja przygotowuje najnowszą wersję w oparciu o francuski pierwowzór, która dotrze do każdej szkoły ponadpodstawowej w Polsce.

 – To jest sukces porównywalny jedynie z tym, co stało się z tym Przewodnikiem we Francji – komentuje Jakub Bałtroszewicz wyrażając nadzieję na rozwój współpracy. Jak informuje, zabiegała o nią także wdowa po odkrywcy przyczyny zespołu Downa – Birthe Lejeune, zwracając uwagę, że dla prof. Jérôme Lejeune’a Polska była szczególnie bliska ze względu na jego współpracę i przyjaźń ze św. Janem Pawłem II.

Pablo Siegriest, który 1 stycznia obejmie funkcje wiceprezydenta i skarbnika Europejskiej Federacji dla Życia i Godności Człowieka ONE OF US dostrzega potrzebę większego ustrukturyzowania organizacji. – Po 9 latach działalności dojrzeliśmy do tego, by Federacja miała działy odpowiadające za strategię, komunikację, za działania pomocowe, lobbing na poziomie europejskim, a także rozdysponowała konkrente zadania zrzeszonym w niej blisko siedemdziesięciu organizacjom, by działała jeszcze bardziej efektywniej w obszarze pro-life – mówi Jakub Bałtroszewicz, który w federacji pełni rolę sekretarza generalnego i to on miałby być koordynatorem tych działań.

Europejska Federacja dla Życia i Godności Człowieka ONE OF US powstała na gruncie Europejskiej Inicjatywy Obywatelskiej o tej samej nazwie, która zebrała 2 mln głosów Europejczyków pod postulatem zakończenia finansowania ze środków publicznych UE aborcji (szczególnie w krajach trzeciego świata) oraz eksperymentów na embrionach ludzkich. Została powołana po I Kongresie Ruchów Obrony Życia, który odbył się w listopadzie 2013 roku w Krakowie. Jest ewenementem na skalę europejską, bo poza nią nie ma innej organizacji pro-life, która działa na całym kontynencie.

Trzon federacji stanowią organizacje z Hiszpanii, Włoch, Francji i Polski (m.in. Fundacja JEDEN Z NAS oraz Polska Federacja Ruchów Obrony Życia). Jak zapowiadają członkowie jej prezydium, to najpewniej przedstawiciele tych krajów wezmą odpowiedzialność za jej dalszy rozwój. – Wiem, że nie możemy zawieść Europy – musimy być tam obecni i efektywnie współpracować na rzecz obrony życia – mówi Jakub Bałtroszewicz zapowiadając zaangażowanie Polski w europejskie struktury pro-life.

18 listopada zaplanowane jest kolejne Forum ONE OF US w Palermo. 

– Dzięki temu, że jesteśmy razem, możemy więcej. Możemy realnie zmieniać naszą rzeczywistość i motywować się do działania – mówi Paulina Rylska z Fundacji Donum Vitae w klipie wideo przygotowanym przez Polską Federację Ruchów Obrony Życia, w którym jej członkowie zapraszają nowe organizacje pro-life do wspólnego działania. – Zapraszam, bo tylko życie ma przyszłość – podkreśla prezes PFROŻ Jakub Bałtroszewicz.

21 czerwca minęło 30 lat działalności Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia. Kilka dni przed 30. rocznicą powołania PFROŻ jej członkowie spotkali się na walnym zgromadzeniu w Porszewicach, gdzie podjęto decyzję o reformie statutu. – Federacja w XXl wieku ma stać się platformą komunikacji pomiędzy organizacjami pro-life, platformą, na której będziemy się wzajemnie wspierać i promować swoje dzieła – mówił wówczas prezes PFROŻ Jakub Bałtroszewicz.

W mediach społecznościowych opublikowano właśnie klip wideo, w którym przedstawiciele organizacji tworzących Federację podsumowują 30 lat działalności, a także zapraszają nowe podmioty do współpracy w ramach ruchu pro-life. – 30 lat wszyscy razem tworzymy cywilizację życia i miłości. To zmieniło naszą polską rzeczywistość i nasze polskie społeczeństwo. Urodziło się tysiące dzieci, których narodziny były pod znakiem zapytania. Jedność nas łączy, jedność dodaje nam sił, oby tak dalej – mówi Ewa Kowalewska z Human Life International – Polska i wiceprezes Federacji.

Antoni Szymański, członek Rady Rodziny przy Ministrze Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej zwraca uwagę, że Federacja miała wpływ na pozytywne zmiany w Polsce. – Wzmacniała tę stronę, która była za dobrą edukacją, wychowaniem do życia w rodzinie; za dobrymi rozwiązaniami prawnymi odnośnie dziecka poczętego i rodziny – podkreśla. Były senator zachęca, by w ramach Federacji nadal podejmować działania edukacyjne i charytatywne, które sprzyjają temu, aby dziecko poczęte było dobrze przyjęte w swojej rodzinie. – Zachęcam do działania w różnych organizacjach, ale także w ramach szerszych struktur, np. federacyjnych, dla rozwiązania tego problemu – z profesjonalizmem, z poszanowaniem osób, które do nas przychodzą, z wielką życzliwością, bo to jest wielka potrzeba naszych czasów – mówi Antoni Szymański.

Paulina Rylska z Fundacji Donum Vitae zaznacza, że Federacja to platforma wymiany myśli, talentów i zasobów w służbie człowiekowi od poczęcia do naturalnej śmierci. – W centrum naszych działań stawiamy najsłabszych oraz dobrze pojęte interesy ich rodziców i opiekunów. Sprawdzamy czy organy i instytucje za to odpowiedzialne dobrze realizują założenia cywilizacji życia. A wszystko po to, by nasz kraj nie tylko z radością przyjmował każde narodzone dziecko, ale stał się inspiracją dla innych narodów, aby te wartości stawiać na pierwszym miejscu – mówi pro-liferka ze Szczecina.

Jest przekonana, że mówiąc w Federacji jednym głosem w obronie życia będzie on mocniejszy i bardziej słyszalny. – Dzięki temu, że jesteśmy razem, możemy więcej. Możemy realnie zmieniać naszą rzeczywistość i motywować się do działania – podkreśla Paulina Rylska i zaznacza, że Federacja ciągle jest poszerzana o organizacje, które działają na rzecz dzieci, matek i ojców w trudnym położeniu oraz osób niepełnosprawnych. 

Jak zwraca uwagę Jakub Bałtroszewicz z Fundacji JEDEN Z NAS, Federacja się zmienia, staje się platformą dialogu i współpracy, w której młodsze organizacja pro-life, uczą się od starszych, bardziej doświadczonych. – Zapraszam wszystkich tych, którzy w sercu noszą chęć ochrony ludzkiego życia, do współpracy – mówi prezes PFROŻ zachęcając do dołączenia do Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia. – Zapraszam, bo tylko życie ma przyszłość – podkreśla.

To, co się stało, jest ewidentnym cudem! – mówi KAI Ewa Kowalewska z Human Life International (HLI) komentując decyzję Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych z 24 czerwca. Po niemal 50 latach zniósł on federalne prawo do aborcji. Od tej pory poszczególne stany USA będą mogły zakazać przerywania ciąży na swym terytorium. Ewa Kowalewska reprezentuje też Międzynarodowy Komitet Peregrynacji ikony Częstochowskiej „Od Oceanu do Oceanu” przez świat w obronie cywilizacji życia i miłości.

KAI: Sąd Najwyższy USA podjął historyczną decyzję, obalając stary aborcyjny precedens. Czy my Polacy, mamy w tym swój udział?

– Pragnę przypomnieć, że Matka Boża w ikonie Częstochowskiej, Królowa Polski, wędrując przez świat „Od Oceanu do Oceanu”, odwiedziła Amerykę w latach 2013 – 2014. Ta wędrówka przez Stany Zjednoczone trwała rok i trzy miesiące. Była to nieustanna modlitwa w obronie ludzkiego życia. Jestem przekonana, że to Matka Boża doprowadziła do tej historycznej zmiany.

Maryja jest bardzo pokorna i nie zależy Jej na medialnym rozgłosie, więc nieraz słabo dostrzegamy, jak wiele robi, aby ratować poczęte dzieci. Od kilku już lat w Stanach Zjednoczonych jedna za drugą są zamykane placówki aborcyjne, a społeczeństwo coraz bardziej popiera obronę życia.

Wyrok Sądu Najwyższego jest ukoronowaniem tego procesu. Uznaje on, że konstytucja USA nie gwarantuje tzw. prawa do aborcji. Decyzję w tej sprawie oddano demokratycznie wybranym przedstawicielom władz konkretnych stanów. Zaledwie kilka lat temu było to w ogóle nie do pomyślenia, chociaż obrońcy życia podejmowali usilne starania, aby obalić ten kłamliwy, aborcyjny precedens. Mur zła był nie do pokonania. To, co się teraz stało, jest ewidentnym cudem!

KAI: Mówi Pani, że to Matka Boża doprowadziła do tej historycznej decyzji amerykańskiego sądu i wiąże to Pani z peregrynacją Jej wizerunku po Stanach Zjednoczonych…

– Ikona Matki Bożej Częstochowskiej jest znana i czczona na całym świecie. Jest tą Bożą iskrą, która promieniuje z Polski. W 2012 roku ruszyła międzynarodowa peregrynacja „Od Oceanu do Oceanu” w obronie cywilizacji życia i miłości. Zaczęliśmy na Jasnej Górze od poświęcenia specjalnie przygotowanej, ikonograficznej kopii Wizerunku Jasnogórskiego oraz złożenia „Aktu Powierzenia ochrony cywilizacji życia i miłości w ręce Najświętszej Maryi Panny”. Prosiliśmy, aby to Ona pomogła ocalić cywilizację życia, bo sami, pomimo olbrzymich starań, nie dajemy rady. Akt ten był nieustannie ponawiany w tysiącach kościołów w 29 krajach.

Trasa prowadziła od Władywostoku przez Rosję, Kazachstan, Białoruś, Ukrainę, Łotwę, Litwę, Polskę, Czechy i Słowację, Węgry i Rumunię, Słowenię, Chorwację, Włochy, Austrię, Lichtenstein, Szwajcarię, Niemcy, Belgię, Wielką Brytanię, Irlandię, Francję, Hiszpanię i Portugalię. Pierwszy etap rozpoczął się we Władywostoku nad Pacyfikiem, a zakończył w Nazaré w Portugalii nad Atlantykiem. W drugim etapie Matka Boża w intencji obrony życia przez rok i trzy miesiące peregrynowała przez Stany Zjednoczone i Kanadę. Później pojechała do Meksyku, Panamy i Ekwadoru. W sumie przejechała prawie 200 tys. kilometrów przez 5 kontynentów (równik ma 40 tys., więc jakby 5 razy dookoła świata).

Jest to tym bardziej zadziwiające, że na zorganizowanie tego wszystkiego nie mieliśmy dużo pieniędzy ani też żadnych wielkich sponsorów. Włączały się ruchy obrony życia z kolejnych krajów, organizując tę peregrynację u siebie. W tym roku mija 10 lat od rozpoczęcia tej szczególnej pielgrzymki. To znakomity czas na podsumowania i wnioski.

KAI: Wróćmy jednak do Stanów Zjednoczonych – jak przebiegały spotkania Amerykanów z wizerunkiem Czarnej Madonny?

– Jesienią 2013 roku rozpoczęła się wizyta ikony częstochowskiej w USA. Patronowała jej jedna z najstarszych w Ameryce organizacji pro-life – Human Life International, z którą i my, Polacy jesteśmy związani. Kustoszem ikony podczas całej tej zadziwiającej podróży przez USA był ks. Peter West, wówczas wiceprezydent HLI.

Jeździł on z ikoną od parafii do parafii, spotykał się z ludźmi i głosił kazania. Tłumaczył przesłanie i język ikony częstochowskiej, nawiązywał do historii Polski oraz budził zaangażowanie ludzi w obronie życia. Wierni odmawiali Akt Powierzenia lub modlitwę św. Jana Pawła II z Encykliki „Evangelium vitae”. Odwiedzał parafie rzymskokatolickie, greckokatolickie, cerkwie prawosławne oraz wiele sanktuariów. Jechał z ikoną wszędzie tam, gdzie ją zapraszano, każdego dnia nocował w innym miejscu. Ludzie nieustannie prosili, aby pozwolił im zabrać ikonę, aby razem z Matka Bożą modlić się przed kolejnymi placówkami aborcyjnymi. Z bólem opowiadali, jak od lat robią wszystko, co możliwe, aby zamknąć koszmarny proceder zabijania poczętych dzieci. Mieli świadomość, że sami nie są w stanie wygrać z tym aborcyjnym molochem.

Stawali przed placówkami aborcyjnymi w miejscu publicznym, na ulicy czy na trawniku i razem się modlili. Było wśród nich także wielu Polaków. Ks. West jeździł wówczas do różnych parafii narodowych, np. do wiernych pochodzenia koreańskiego, do Wietnamczyków, Afroamerykanów i in. Oczywiście najbardziej radośnie Matka Boża była przyjmowana w parafiach polskich.

Nie można sobie wyobrazić większej promocji ikony częstochowskiej i Polski. Podczas wizyty z ikoną w telewizji EWTN prowadzący zapytał ks. Westa, czy ma polskie korzenie, gdyż tak wiele i tak ciekawie opowiadał o Polsce. Okazało się, że jego przodkowie byli Szkotami i Irlandczykami. Polskę pokochał, bo pokazała mu ją Matka Boża.

KAI: Od czego rozpoczęła się wizyta w Ameryce? I czy od razu poszliście modlić się pod placówkę aborcyjną?

– Uroczyste powitanie przygotowano na wyspie św. Klemensa na rzece Potomac, gdzie historycznie odbyła się pierwsza Msza św. w dziejach Północnej Ameryki. W kolejnym dniu – a był to 26 sierpnia 2013 roku, uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej – wielu uczestników poszło z ikoną modlić przed placówkę aborcyjną w Georgetown. Było to wyjątkowo koszmarne miejsce, gdzie znany aborcjonista LeRoy Cathart zabijał dzieci nawet w dziewiątym miesiącu ciąży. Był wówczas „nie do ruszenia”. Ludzie prosili Matkę Bożą o wstawiennictwo, aby wreszcie powstrzymać ten aborcyjny biznes i obalić orzeczenie Sądu Najwyższego w sprawie Roe przeciwko Wade, które odgórnie wymusiło legalizację zabijania dzieci w okresie prenatalnym w całej Ameryce.

KAI: Jaki był odzew po tej modlitwie przed pierwszą na trasie placówką aborcyjną?

– Konsultantki, które codziennie tam pracowały, prowadząc tzw. doradztwo uliczne, usiłując ratować kobiety idące na aborcję i ich dzieci, były pod wrażeniem efektów tej modlitwy w tym szczególnym dniu. Później skontaktowały się ks. Westem, opisując zadziwiające sytuacje, które się wówczas wydarzyły. Jedna z nich powiedziała, że obecność ikony zadziałała jak egzorcyzm. Ona nigdy nie spotkała się z czymś takim. Tego dnia udało się ocalić troje dzieci. Po raz pierwszy powstała możliwość spokojnej, życzliwej rozmowy z pracownikami tego centrum aborcyjnego, jakby została zdjęta jakaś niewidzialna blokada. Wcześniej padały tylko przekleństwa. A najbardziej zadziwiającym wydarzeniem było skierowanie wydane w tej placówce aborcyjnej dla brzemiennej nastolatki na badanie USG w centrum pro-life. Po prostu – Maryja stała razem z modlącymi się ludźmi i wstawiała się za nimi.

Nie sposób opisać wszystkich podobnych wydarzeń. Dla przykładu – po wizycie w Teksasie, trwała modlitwa przed ostatnią już placówką aborcyjną w mieście Corpus Christi. Po trzech miesiącach definitywnie ją zamknięto, a budynek został wykupiony przez proliferów i zamieniony w poradnię pomocową dla kobiet w ciąży, z figurą Matki Bożej na dachu.

Jeszcze bardziej zadziwiającym znakiem było zamknięcie olbrzymiej placówki aborcyjnej Planned Parenthood pod Cincinnati. Decyzja władz sanitarnych została wydana 15 sierpnia 2014 roku w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Aborcjoniści złożyli odwołanie do sądu. Ostateczna decyzja nakazująca zamknięcie placówki, zapadła 22 sierpnia w święto Najświętszej Maryi Panny Królowej.

W ciągu kolejnego roku po wizycie ikony częstochowskiej w USA zamknięto ponad dwieście placówek aborcyjnych. W następnych latach likwidowano kolejne i kolejne.

KAI: Czy uczestniczyła Pani w tych wydarzeniach osobiście?

– Osobiście byłam z ikoną i sporą grupą ludzi modlić się pod placówką aborcyjną pod Chicago. Obok było katolickie centrum pomocowe, gdzie w kaplicy zorganizowano całodobową adorację. Modlących się ludzi bardzo bolało, że w najbliższym sąsiedztwie są zabijane dzieci w łonach matek. Wzięliśmy ikonę i poszliśmy ulicą, jak w procesji. Ludzie śpiewali i głośno się modlili. Przed wejście wyszedł jeden z aborcjonistów. Przyjrzał się nam z pogardą i zaczął się śmiać. Nie dążyliśmy do bezpośredniej konfrontacji, więc powoli odeszliśmy. Było to bardzo niemiłe doświadczenie. Dzisiaj ta aborcyjna placówka już nie istnieje!

KAI: Czy ikona również stanęła przed samym Sądem Najwyższym w Waszyngtonie?

– Tak. W styczniu 2014 roku nasi przyjaciele z Human Life International postanowili zabrać ją na wielki Marsz Życia w Waszyngtonie. Spotykają się na nim setki tysięcy ludzi, w większości młodych. Atmosfera jest niepowtarzalna, niezwykle radosna, pełna afirmacji życia.

Otrzymaliśmy zaproszenie, więc i ja z mężem wybraliśmy się do Ameryki i mogliśmy towarzyszyć Matce Bożej podczas tego wydarzenia. W tym dniu ikoną opiekowali Rycerze Maltańscy. Po przejściu w marszu pod Kapitol, siedzibę amerykańskiego Kongresu, przeszli jeszcze pod Sąd Najwyższy. Ikona, oparta na ramionach rycerzy szpitalników maltańskich, otoczona tłumem rozmodlonych ludzi, stała tam jak znak, że Amerykanie pragną zrzucić z siebie ten morderczy, precedensowy wyrok Sądu Najwyższego, który nie pozwalał im bronić życia swoich dzieci w łonach matek.

W tym czasie zmiana w ogóle nie była do pomyślenia. Większość sędziów SN, którzy pełnią swoje funkcje dożywotnio, popierała aborcję na życzenie. Precedensowy wyrok ws. Roe przeciwko Wade, narzucający tzw. prawo do aborcji w całych Stanach Zjednoczonych, mocno wzrósł w amerykański system prawny. Próby ponownego rozpatrzenia zafałszowanej sprawy Normy McCorvey (pseudonim Roe) zostały odrzucone. Obrońcy życia czuli się kompletnie ubezwłasnowolnieni. Ale była z nami Matka Boża w częstochowskiej ikonie, którą prosiliśmy, aby wzięła tę sprawę w swoje ręce.

Minęło 8 lat. Ikona pojechała na południe, jednak modlitwa z Maryją pozostawiła trwale ślady. Zaczęły następować powolne, coraz bardziej zauważalne zmiany świadomości społecznej. Kilku starych sędziów zmarło. Zmienił się układ polityczny. Prezydentowi Trampowi, który był zdecydowanie po stronie życia, udało się powołać aż trzech nowych sędziów i nagle okazało się, że większość jest po stronie życia. Niemożliwe stało się faktem i zapadł historyczny wyrok obalający aborcyjny precedens.

KAI: Jak to odbierają zwykli Amerykanie? Czy rzeczywiście żądają „prawa do aborcji”?

– Najnowsze badanie amerykańskiej opinii publicznej, przeprowadzone przez Uniwersytet Harwarda oraz firmę Harris, które opublikowano 4 lipca, wykazało, że obalenie aborcyjnego precedensu przez Sąd Najwyższy popiera 75% amerykańskiego społeczeństwa. Amerykanie są bardzo wrażliwi na problem wolności. „Liberty”, a nie demokracja, jest dla nich najwyższą wartością. Zaczęli dostrzegać, że zabijanie dzieci w łonach matek zostało im narzucone wyrokiem sądowym. Nikt ich wcześniej o zdanie nie pytał.

KAI: Jakie to ma znaczenie w wymiarze międzynarodowym?

– Sąd Najwyższy uznał, że Konstytucja USA nie zapewnia „prawa do aborcji”. Ma to olbrzymie znaczenie dla całego świata, zwłaszcza dla krajów Ameryki Południowej. Również dla Polski. Rozpoczyna się kolejny okres zmagania o życie, ponieważ decyzje będą teraz zapadały w demokratycznie wybranych parlamentach stanowych. Ale jednocześnie, w odpowiedzi na wyrok amerykańskiego Sądu Najwyższego, bardzo niepokojąca jest dyrektywa Parlamentu Europejskiego, zalecająca wprowadzenie aborcji do Europejskiej Karty Praw Podstawowych. Jest to nieprawomocna próba wywierania presji w tej sprawie na suwerenne mocarstwo, jakim są Stany Zjednoczone i niezależność Sądu Najwyższego. Batalia trwa, a jej ciężar zaczyna się przenosić na naszą stronę Atlantyku.

KAI: Gdzie obecnie znajduje się ikona częstochowska peregrynująca „Od Oceanu do Oceanu”?

– W Quito, stolicy Ekwadoru. Musiała się zatrzymać na dłużej z powodu pandemii. Jeżeli Matka Boża będzie chciała pojechać dalej, tak się z pewnością stanie.

To, co się teraz dzieje w Stanach Zjednoczonych, pokazuje jak wielka jest siła konsekwentnego działania, wspólnej modlitwy i wstawiennictwa Matki Bożej. Ludzie dzwonią i piszą do ks. Westa, dziękując za przywiezienie ikony częstochowskiej do Ameryki i gratulują wielkiego sukcesu. To powinno utwierdzać nas w przekonaniu, że z pomocą Maryi jesteśmy w stanie obronić cywilizację życia i miłości. Na naszych oczach dzieją się nadzwyczajne, historyczne wydarzenia. Czy je w ogóle zauważamy, doceniamy i za nie dziękujemy?

***

Więcej informacji na temat peregrynacji ikony częstochowskiej „Od Oceanu do Oceanu” można znaleźć na stronie www.odoceanudooceanu.pl.

Źródło: KAI

Na Walnym Zgromadzeniu członków Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia i Rodziny, które odbyło się w sobotę 11 czerwca w Porszewicach, przyjęto zreformowany statut organizacji, a także włączono nowych członków.

Do Federacji dołączyło dziś trzynaście nowych podmiotów: Civitas Christiana (Oddział: Gdańsk), Poradnia Bioetyczna (Kraków), Diakonia Życia Archidiecezji Gdańskiej, Grupa Macierzanki (Łódź),  Ethics Advisors (Kraków), Realitas (Lublin), Fundacja Życiu Tak, Fundacja Dom Rodzinny Jandrzejówka, Fundacja Rodzin Polskich im. św. Jana Pawła II (Świętochłowice), Fundacja Evangelium Vitae (Wrocław), Contra In Vitro (Rzeszów), Instytut Suwerennej (Białystok), Fundacja w Dobrym Tonie (Białystok). Federacja powiększyła się właściwie o połowę. Aktualnie tworzy ją 31 podmiotów.

– Polska Federacja Ruchów Obrony Życia i Rodziny ma 30 lat, a jej formuła nie dość, że się nie wyczerpała, to ciągle się odradza, reformuje i rozwija – mówi prezes PFROŻiR Jakub Bałtroszewicz, który wyraził także wdzięczność wszystkim dotychczasowym członkom Federacji. Przypomniał śp. prof. Włodzimierza Fijałkowskiego i śp. inż. Antoniego Ziębę, którzy dali fundamenty pod to, jak należy mówić o obronie życia w Polsce. Szczególne podziękowania skierował wobec prof. Alicji Grześkowiak, która jako wicemarszałek Senatu zaprosiła organizacje pro-life do sali senackiej dając początek Federacji oraz dr. Pawłowi Wosickiemu, który przez wiele lat kierował Federacją jako jej prezes i ją kształtował.

Jakub Bałtroszewicz zapowiada, że w najbliższym czasie zwróci się do organizacji, które na przestrzeni ostatnich lat, z różnych powodów ją opuściły, aby spróbować na nowo podjąć współpracę z reformującą się Federacją. – Chcemy na powrót z Federacji uczynić jak najszerszą platformę dla ruchów pro-life w Polsce – zapowiada prezes PFROŻiR.

Federacja będzie teraz oczekiwała na decyzję sądu w sprawie przyjętego dziś zreformowanego statutu. A w najbliższych miesiącach będą trwały prace nad deklaracją ideową. – Chcemy, żeby wszystkie organizacje, które chronią ludzkie życie czuły się zaproszone do współpracy z Federacją – mówi Jakub Bałtroszewicz i dodaje, że członkowie PFROŻiR będą starali się zaprosić do współpracy kolejne fundacje i stowarzyszenia, aby przywrócić Federacji dawną świetność. – Chcemy pokazać, że jeśli jest wola współpracy, to takie organizacje jak Polska Federacja Ruchów Obrony Życia i Rodziny mogą stać się narzędziem promowania wartości życia każdego człowieka – podkreśla.

Polska Federacja Ruchów Obrony Życia i Rodziny 21 czerwca będzie obchodziła 30-lecie istnienia. W 1992 r. prof. Alicja Grześkowiak zaprosiła na spotkanie w Senacie Rzeczypospolitej Polskiej grupę przedstawicieli ruchów pro-life. Jeszcze w czerwcu tego samego roku na zjeździe założycielskim powołano Federację.

Polska Federacja Ruchów Obrony Życia i Rodziny zrzesza kilkadziesiąt organizacji prorodzinnych zajmujących się obroną życia poczętego oraz wspieraniem rodziny w różnych aspektach jej funkcjonowania: od niesienia pomocy materialnej poprzez edukację społeczeństwa aż do aktywnego uczestnictwa w życiu politycznym na szczeblu samorządowym, krajowym i unijnym. W 2012 roku została uhonorowana Europejską Nagrodą Obywatelską.

W deklaracji ideowej Federacja oświadcza między innymi: „Uznając życie człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci za wartość fundamentalną, poszanowanie prawa do życia każdej istoty ludzkiej bez względu na wiek czy kondycję psychofizyczną, uważamy za podstawę, na której budować należy cały system w suwerennym państwie”.

Sto organizacji pro-life z ponad 20 krajów Unii Europejskiej wzięło w weekend w Brukseli udział w konwencji „Europa wierna ludzkiej godności”. – To bardzo silny i jednoznaczny głos sprzeciwu, by wpisywać aborcję do Karty praw podstawowych UE – mówił po spotkaniu reprezentujący Polskę Jakub Bałtroszewicz, prezes Fundacji JEDEN Z NAS. 

7 maja w Brukseli odbyła się konwencja „Europa wierna ludzkiej godności” organizowana przez Europejską Federację ONE OF US. Wzięło w niej udział sto organizacji społecznych z 27 państw UE, reprezentowanych przez około 200 osób w sali konferencyjnej i 300 uczestników online. Organizatorzy wydarzenia podkreślają, że tak licznie zebrani obrońcy życia są wyrazem mobilizacji ruchów pro-life w Europie.

Konwencja odbyła się w przeddzień zamknięcia oficjalnej platformy Komisji Europejskiej służącej do debaty ze społeczeństwem obywatelskim na temat wyzwań i priorytetów stojących przed Unią Europejską. W ten sposób Federacja ONE OF US chciała przekazać swój głos instytucjom europejskim przed konkluzjami Konferencji w sprawie przyszłości Europy i podkreślić, że „społeczeństwo obywatelskie jest zmobilizowane w dziedzinie obrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci za każdym razem, gdy instytucje europejskie otwierają mechanizm demokratycznego uczestnictwa dla obywateli Europy”.

Przypomniano, że Federacja od 10 lat angażuje się na poziomie europejskim i poszczególnych krajów w obronę życia człowieka. Jej demokratyczna legitymacja sięga 2013 r., kiedy zebrawszy ponad 1,7 mln podpisów stała się najbardziej wspieraną europejską inicjatywą obywatelską. To dzięki sukcesowi EIO „Jeden z nas” członkowie Federacji ONE OF US zdecydowali się wziąć udział w Konferencji w sprawie przyszłości Europy, aby nadal bronić życia.

Głosy w tej debacie koncentrowały się wokół przesłania dotyczącego obrony każdego ludzkiego życia, uznając jego godność od poczęcia do naturalnej śmierci. – Nie możemy budować społeczeństwa opartego na odrzucaniu naszych dzieci lub starszych. Społeczeństwo zbudowane na obronie śmierci jest skazane na porażkę i zamienia UE w grobowiec praw człowieka. A Europa narodziła się jako ich kolebka – zwracają uwagę organizatorzy.

Nie bez znaczenia dla tych głosów Europejskiej Federacji ONE OF US była wypowiedź prezydenta Emmanuela Macrona, który inaugurując francuską prezydencję w Unii Europejskiej postulował wpisanie aborcji do Karty praw podstawowych UE. W tym kontekście, powołując się także na przykład USA, w oficjalnym komunikacie po konwencji podkreślono, że kwestie dotyczące aborcji nie są ostatecznie rozwiązane, mimo że istnieje naukowy konsensus co do początku życia człowieka. – Dziś prosimy, aby Unia Europejska nas wysłuchała i poważnie rozważyła naszą prośbę o Europę wierną godności człowieka, jej korzeniom i dziedzictwu ojców założycieli – zaapelowali organizatorzy konwencji „Europa wierna ludzkiej godności”.

Polskę w czasie wydarzenia reprezentował Jakub Bałtroszewicz. Prezes Fundacji JEDEN Z NAS poinformował, że po upublicznieniu przez Komisję Europejską konkluzji z Konferencji w sprawie przyszłości Europy, Federacja ONE OF US zbierze się najprawdopodobniej w Krakowie, aby zaproponować na nie swoją reakcję. Polskę wybrano nie bez powodu – w czasie konwencji dziękowano Polakom za poszerzenie prawnej ochrony życia ludzkiego i za to, że są „duszą i sumieniem Europy”.

Po konwencji odbyło się także Zgromadzenie ogólne ONE OF US, w czasie którego włączono do federacji pięć nowych organizacji. Zapowiedziano także kolejne Forum ONE OF US, które w listopadzie odbędzie się w Mediolanie.

Przedstawiciele ponad 20 krajów Europy podziękują Polsce za poszerzenie prawnej ochrony życia w czasie konwencji Federacji ONE OF US „Europa wierna ludzkiej godności”, która 7 maja odbędzie się w Brukseli. Europejscy pro-liferzy są wdzięczni za polski przykład dla innych krajów naszego kontynentu.

Organizacje zrzeszone w Europejskiej Federacji ONE OF US przygotowały m.in. krótki film, na którym przedstawiciele państw Starego Kontynentu w miejscach charakterystycznych dla swoich krajów trzymają transparenty z napisem „Dziękujemy, Polsko!” (np. Włosi pod Koloseum a Francuzi pod Wieżą Eiffla).

Autorzy klipu informują, że „Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia” (art. 38 Konstytucji RP) i podkreślają, że dotyczy to zarówno nienarodzonych dzieci, jak i uchodźców wojennych. Przypominają, że w 2020 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że aborcja ze względu na niepełnosprawność dziecka jest niezgodna z Konstytucją, co z kolei spotkało się z potępieniem przez Parlament Europejski jakoby Polska nie przestrzegała praw człowieka. „Polska, która wykazuje niesamowitą solidarność z ukraińskimi uchodźcami, jest tą samą, która broni życia od poczęcia. Nie ma dobrej i złej Polski. Jest jedna niesamowita Polska, która stoi na straży życia każdego człowieka” – podkreślają twórcy filmu.

Europejczycy są wdzięczni Polsce za: ochronę życia, ochronę dzieci nienarodzonych z niepełnosprawnością; przypomnienie, że embrion ludzki jest człowiekiem w początkowej fazie rozwoju; za bycie sumieniem Europy.

Film jest dostępny m.in. na kanale YouTube Fundacji JEDEN Z NAS, która należy do Europejskiej Federacji ONE OF US:

 – Często w takich momentach słyszę, że jesteśmy „duszą Europy”, co sprawia, że jestem bardzo dumny – mówi Jakub Bałtroszewicz. – Chcemy być głosem nienarodzonych, chcemy by Europa stała się dla nich miejscem bezpiecznym, miejscem, które rozpoznaje ich człowieczeństwo i broni ich godności – podkreśla prezes Fundacji JEDNE Z NAS.

W sobotę 7 maja w godzinach 11.00-13.00, w ramach brukselskich obchodów Dnia Europy, Federacja ONE OF US organizuje w Brukseli konwencję „Europa wierna ludzkiej godności”, w której będzie można wziąć udział również online.

Spotkania będzie w całości tłumaczone na język polski i dostępne na platformie ZOOM pod adresem: https://microson-be.zoom.us/j/89927167025?pwd=WDZNYi9FV1djRlRmQ0hjVVFLYUl0QT09 (Hasło: 297296; Webinar ID: 899 2716 7025).

Jak informuje prezes Fundacji JEDEN Z NAS, każdy kto przyłączy się wirtualnie do konwencji, będzie policzony jako jej uczestnik i tym samym – zgodnie z regułami oficjalnej Konferencji o Przyszłości Europy – Komisja Europejska będzie musiała przyznać, jak wielu z Europejczyków opowiada się za życiem.