Przemysław Radzyński

30 listopada, po raz 13. wystartowała ogólnopolska świąteczna akcja „Paczuszka dla maluszka”, organizowana przez Fundację Małych Stópek. Trwa blisko 1300 zbiórek artykułów higienicznych dla dzieci i młodzieży z domów samotnej matki, domów dziecka, hospicjów perinatalnych i wielu innych placówek, które na co dzień troszczą się o najmłodszych i ich mamy.

„Paczuszka dla maluszka” to bożonarodzeniowa akcja, do której od 2013 r. zaprasza Fundacja Małych Stópek. Jej adresatami są instytucje takie jak: domy dziecka, domy samotnej matki oraz hospicja a także ośrodki opieki nad osobami z niepełnosprawnością czy dziecięce oddziały szpitalne. „Ponadto owoce zbiórki trafiają również do mam w trudnej sytuacji życiowej, oczekujących narodzin dzieciątka oraz podopiecznych naszej organizacji, których maluchy już pojawiły się na świecie” – informuje Fundacja Małych Stópek.

W ramach „Paczuszki dla maluszka” zbierane są artykuły higieniczne takie jak: proszki i płyny do prania, kremy, szampony, oliwki, pieluchy, mydła. Tylko w ubiegłym roku zebrano dary o wartości ponad 14 milionów złotych. Akcja jest organizowana w szkołach, zakładach pracy lub usługowych, parafiach; można ją też przeprowadzić w swojej rodzinie czy wspólnocie – zarówno na żywo, jak i wirtualnie.

Symbolem akcji od samego początku jest specjalna „paczuszkowa” bombka, którą można zabrać z choinki w miejscach organizowania akcji (lista miejsc dostępna na www.paczuszkadlamaluszka.pl), a pod choinką zostawić skompletowany prezent. Można także przygotować swoją własną paczuszkę i przesłać ją bezpośrednio na adres siedziby Fundacji Małych Stópek (ul. Świętego Ducha 9, 70-205 Szczecin), która przekaże ją najbardziej potrzebującym podopiecznym. W ramach akcji można również złożyć darowiznę wpisując w przelewie tytuł „PACZUSZKA” (nr konta: 13 2030 0045 1110 0000 0231 0120) – przekazane środki pomogą Fundacji przygotować wyprawki dla potrzebujących maleństw i ich mam.

Organizatorzy ciągle poszukują też koordynatorów, którzy przygotują zbiórkę świątecznych darów dla najmłodszych w swoich środowiskach. Szczegóły i formularz kontaktowy dostępne na stronie: www.paczuszkadlamaluszka.pl. W ubiegłej edycji, dzięki 1660 koordynatorom, paczuszki trafiły aż do 456 miejsc pomocy.

Akcja trwa do 31 stycznia 2026 roku.

Fundacja Małych Stópek powstała 5 kwietnia 2012 r. w Szczecinie. Początkowo jej głównym celem była organizacja Marszu dla Życia w Szczecinie oraz promocja Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Obecnie działania Fundacji mają znacznie szerszy zakres – obejmują całoroczną formację i edukację młodzieży, kształtowanie opinii publicznej oraz pomoc matkom, które zrezygnowały z zamiaru aborcji i urodziły swoje dziecko. Działania te, dotyczą nie tylko terenu Szczecina, ale i całej Polski, a wiele inicjatyw ma zasięg międzynarodowy. Fundacja Małych Stópek należy do Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia.

Już po raz piąty odbywa się akcja „TAK nieWIELE” organizowana przez dwie szczecińskie fundacje – Małych Stópek i Donum Vitae. Ks. Tomasz Kancelarczyk szacuje, że w ramach inicjatywy zostanie obdarowanych ok. 20 tysięcy podopiecznych domów pomocy społecznej czy innych ośrodków wsparcia dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, starszych i chorych.

„Pragnienie obdarowywania jest wielkie. To nas cieszy i tą radością chcemy się dzielić” – powiedział ks. Tomasz Kancelarczyk – prezes Fundacji Małych Stópek i wiceprezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia. W czasie konferencji prasowej w Szczecinie przypomniał, że cztery lata temu akcja rozpoczęła się od podopiecznych Domu Pomocy Społecznej w Moryniu i drugiego pod Tarnobrzegiem, do których darczyńcy z całej Polski przygotowali około 200 prezentów. W kolejnych latach liczba darczyńców i obdarowanych rosła. W ubiegłym roku przygotowano 13286 paczek. Ks. Kancelarczyk szacuje, że w tym roku będzie ich ok. 20 tysięcy. Prezes Fundacji Małych Stópek podkreśla, że każdy prezent jest inny, bo „TAK nieWIELE” polega na przekazywaniu spersonalizowanych paczek. „Radość i wdzięczność to największe atuty tej akcji” – mówi ks. Tomasz Kancelarczyk.

Szczotka do włosów albo wędka

Beneficjentami akcji „TAK nieWIELE” są mieszkańcy domów pomocy społecznej, ośrodków dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, domów samotnej matki, domów dziecka i hospicjów dla dzieci, znajdujących się na terenie całej Polski. Akcja polega na wyborze przez darczyńcę osoby z listy umieszczonej na stronie www.takniewiele.com, przygotowaniu drobnego prezentu i wysłaniu na wskazany przez placówkę adres. Prezenty trafiają do beneficjentów w wigilię Bożego Narodzenia.

44-letnia Mariola z zespołem Downa z domu pomocy społecznej ucieszy się ze szczotki do włosów, sprayu do rozczesywania i kolorowych gumek. 52-letni pan Jerzy z niepełnosprawnością intelektualną z radością przyjmie wędkę i akcesoria wędkarskie, bo łowienie ryb jest jego pasją. A przedszkolakowi Vicco z autyzmem radość sprawią zabawki sensoryczne.

Rekomendowana wartość prezentu to ok. 150 zł. Darczyńcy są proszeni o wysyłkę prezentów do 15 grudnia, aby zdążyć przed świętami Bożego Narodzenia. Organizatorzy apelują także, aby szanować prywatność obdarowanych – nie udostępniać w social mediach nazw placówek ani miejscowości. „Dzielmy się dobrem z uważnością i sercem” – zachęcają.

„Jestem dla kogoś ważny”

„Najważniejszą wartością tej akcji jest dowartościowanie każdej osoby. To, że przyszła do niej paczka daje jej przekonanie „jestem dla kogoś ważny / ważna” – mówi s. Damaris z DPS w Moryniu podkreślając radość obdarowanych mieszkańców. „Każdy z nas może być świętym Mikołajem. Każdy z nas ma możliwość okazania serca drugiemu człowiekowi przez tak niewiele” – dodaje benedyktynka samarytanka.

Maria Drąg z Fundacji Małych Stópek zwróciła uwagę na stronę organizacyjną przedsięwzięcia zaznaczając, że placówki zgłaszające podopiecznych są wcześniej weryfikowane przez organizatorów akcji, aby darczyńcy mieli pewność, że ich prezenty trafiają w odpowiednie ręce. „Mamy wiele sygnałów od darczyńców, że ta akcje daje im wiele radości i pokoju w sercu, które powinno nieść Boże Narodzenie” – powiedziała Maria Drąg.

Anna Ober z Fundacji Donum Vitae zauważyła, że w tym roku jest więcej chętnych darczyńców do przygotowania prezentów niż osób potrzebujących zgłoszonych przez instytucje. W tym kontekście zaapelowała do domów pomocy społecznej, domów samotnych matek, domów dziecka, ośrodków dla osób z niepełnosprawnością, hospicjów, świetlic, fundacji i stowarzyszeń, które pracują z osobami w trudnej sytuacji, aby zgłaszały swoich podopiecznych za pośrednictwem strony www.takniewiele.com.

2 grudnia w Parlamencie Europejskim w Brukseli odbędzie się wysłuchanie publiczne w sprawie Europejskiej Inicjatywy Obywatelskiej „Mój głos, mój wybór”, która postuluje finansowanie turystyki aborcyjnej dla obywatelek UE. Prezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia Jakub Bałtroszewicz apeluje do polskich europosłów o wzięcie udziału w tym wysłuchaniu i wyrażenia sprzeciwu w sprawie tej inicjatywy.

Polska Federacja Ruchów Obrony Życia przypomina, że wysłuchaniu w Parlamencie Europejskim przyglądać się będzie Komisja Europejska, która już 1 października spotkała się z autorami inicjatywy „Mój głos, mój wybór”. Od rezultatu tego wysłuchania zależeć będzie jakie kroki podejmie Komisja Europejska (ma czas na to do 1 marca 2026 roku) i czy zdecyduje się finansować turystykę aborcyjną dla obywatelek UE.

– Jeżeli do tego dojdzie, Polka, która będzie chciała dokonać aborcji, będzie mogła wyjechać do Niemiec, Francji czy Holandii i zrobić to na koszt podatnika europejskiego, czyli każdego z nas. W ten sposób też UE kompletnie pominie przepisy krajowe w tej sprawie. To oznacza, że mimo kompletnego braku kompetencji Unia Europejska, a nie Polska będzie decydowała o prawie do aborcji w Polsce, a nasze przepisy chroniące życie staną się de facto martwe – podkreśla Jakub Bałtroszewicz, prezes Fundacji JEDEN Z NAS i Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia i dodaje, że aby do tego nie doszło, potrzebne jest jasne i stanowcze stanowisko polskich eurodeputowanych, którzy powinni uczestniczyć w wysłuchaniu publicznym i zabrać jednoznaczny i stanowczy głos przeciwko próbom wykorzystywania pieniędzy podatnika UE do promowania i finansowania działań związanych z aborcją.

Polska Federacja Ruchów Obrony Życia na swoich stronach internetowych umieściła listę maili do eurodeputowanych potencjalnie wspierających sprawę ochrony życia oraz propozycję listu, który można wysłać w tej sprawie do polskich polityków. Opublikowana została też nota prawna, która szerzej nakreśla podnoszoną problematykę. – Dzisiaj prosimy Was o „zasypanie” skrzynek pocztowych naszych eurodeputowanych, by jasno i wyraźnie zobaczyli, że w Polsce wiemy o tej decydującej debacie na temat życia i oczekujemy ich obecności i zajęcia stanowiska w jej trakcie – apeluje Jakub Bałtroszewicz.

Poniżej dokumenty przygotowane przez Fundację JEDEN Z NAS:

• LISTA EMAILI EURODEPUTOWANYCH POTENCJALNIE WSPIERAJĄCYCH SPRAWĘ OCHRONY ŻYCIA
• PROPOZYCJA LISTU, KTÓRY MOŻNA NAPISAĆ W TEJ SPRAWIE
• NOTA PRAWNA, KTÓRA POMOŻE LEPIEJ NAKREŚLIĆ I ZROZUMIEĆ SYTUACJĘ

W imieniu organizatorów IX edycji konferencji naukowych „Profilaktyka zaburzeń zdrowia prokreacyjnego” zapraszamy do udziału w międzynarodowym wydarzeniu, które odbędzie się w sobotę 6.12.2025 roku na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, na Auli im. Jana Pawła II, Kampus Dewajtis. Tematem przewodnim jest: Zdrowie prokreacyjne wieku rozwojowego – zagrożenia i profilaktyka.

Sympozjum stanie się także okazją do świętowania jubileuszu XXXV-lecia Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Naturalnego Planowania Rodziny (PSNNPR).

Dzięki gościnności Centrum Kształcenie UKSW podejmujemy cykl sympozjów, których dotychczas odbyło się już 8 a tematyka w kolejnych latach dotyczyła: Początku ludzkiego życia (2011), Rewolucji w położnictwie w XXI wieku (2012), Najnowszych odkryć w dziedzinie zdrowia prokreacyjnego i rozpoznawania płodności (2013), Diagnostyki i terapii przyczynowej zaburzeń płodności (2014, 2015), Wczesnych niepowodzeń prokreacji ,niepomyślnej diagnozy prenatalnej i chorób nowotworowych w ciąży (2016), Zdrowiu prokreacyjnemu mężczyzn (2018) oraz Zdrowiu rodziny (2019);  https://matercare-poland.pl/konferencje/

Naszym priorytetem jest zapewnienie uczestnikom przyjemnej atmosfery, wysokiego poziomu merytorycznego i etycznego. Dotychczasowe wydarzenia miały dobrą ocenę ewaluacyjną. Interdyscyplinarny charakter zapewniał międzypokoleniową akademicką przestrzeń wymiany wiedzy oraz sprzyjał budowaniu społeczności osób zainteresowanych problematyką rozwoju osobistego, kontynuacją kształcenia w trosce o życie, zdrowie i godność każdej osoby. 

Sympozjum jest poświęcone zdrowiu młodego pokolenia; jak je kształtować jeszcze przed przyjściem na świat – prenatalnie? Co może sprzyjać profilaktyce chorób i problemów zwłaszcza przyszłej prokreacji? Jak zdrowo wychowywać młodych, czego unikać i kiedy podejmować diagnostykę lub terapię? Jakie zadania stoją wobec kadry medycznej oraz Nauczycieli naturalnego planowania rodziny by twórczo, wspólnie budować i integrować środowisko zaangażowane w troskę o zdrowie prokreacyjne młodych ludzi? Być może to będzie wstępem do kolejnych spotkań w tej tematyce. Wydarzenie ma wymiar międzynarodowy bowiem będziemy gościć eksperta w zakresie endometriozy dr Annę Stępniewską z Werony.

Ponadto w nawiązaniu do jubileuszu PSNNPR, będzie nam towarzyszyć dr Monika Dowejko z Angielskiego Stowarzyszenia NPR, dzięki, któremu powstało nasze polskie PSNNPR https://www.nfpta.org.uk/.

Serdecznie zapraszamy studentów zwłaszcza kierunków medycznych, pedagogicznych i psychologicznych, położne, pielęgniarki, nauczycieli oraz lekarzy i wszystkich zainteresowanych tą tematyką. 

Informacje i zapisy na stronie: www.psnnpr.com/konferencja2025                                                                                             

W imieniu komitetu organizacyjnego

Prezes PSNNPR dr n. med. Ewa Ślizień Kuczapska 

O pragnieniu ojcostwa i o milczeniu, które mu towarzyszy.

W dyskusjach o rodzicielstwie często słyszy się głosy kobiet: o ich pragnieniu macierzyństwa, o trudach, emocjach i decyzjach, które kształtują ich życie. Znacznie rzadziej mówi się natomiast o mężczyznach – o ich pragnieniach, wątpliwościach i potrzebie bycia ojcem. Ojcostwo, choć fundamentalne dla życia rodzinnego i społecznego, bywa w debacie publicznej sprowadzane do roli dodatku. A przecież mężczyźni również chcą mieć dzieci, i to z powodów znacznie głębszych niż tylko biologiczny instynkt.

Pragnienie ojcostwa u mężczyzn ma wiele źródeł. Na najbardziej podstawowym poziomie jest w nim obecny naturalny impuls przekazania życia – chęć, by coś z siebie pozostawić, by uczestniczyć w ciągłości pokoleń. Ale to tylko początek. Dla wielu mężczyzn dziecko nie jest projektem genetycznym, lecz relacją, w której mogą odkrywać własną czułość, troskę i dojrzałość. Ojcostwo staje się przestrzenią, w której mężczyzna może wyrazić miłość w najbardziej konkretny sposób – poprzez codzienną obecność, odpowiedzialność, wychowanie, a czasem milczącą ofiarę.

Problem w tym, że społeczeństwo rzadko pozwala mężczyznom o tym mówić. Decyzje o posiadaniu dzieci są zwykle przedstawiane jako domena kobiet – to one „decydują”, „czują”, „planowały” lub „nie planowały”. Głos mężczyzny w tej sprawie często pozostaje w cieniu. Nie dlatego, że nie ma nic do powiedzenia, ale dlatego, że jego emocje i pragnienia w tym kontekście są mniej rozpoznane i rzadziej uznawane za ważne. W kulturze, która przez dziesięciolecia przypisywała mężczyznom rolę dostarczycieli środków do życia, ojcowskie uczucia i potrzeby były marginalizowane – a tymczasem wielu mężczyzn doświadcza głębokiego poczucia straty, kiedy nie mają szansy stać się ojcami.

Niektórzy mężczyźni mówią o tym wprost: chcą mieć dzieci, bo chcą kochać i być potrzebni. Dziecko daje im poczucie sensu, którego nie zastąpi ani kariera, ani sukcesy materialne. Inni pragną dzieci, bo widzą w ojcostwie szansę na naprawienie historii swojego życia – na bycie takim ojcem, jakiego sami nie mieli. Jeszcze inni – bo chcą przekazać wartości, które uważają za ważne, i wiedzą, że świat po nich nie skończy się pustką. Te motywy są głęboko ludzkie i nie mają nic wspólnego z egoizmem, który czasem przypisuje się pragnieniu posiadania dzieci.

Współczesna debata o rodzicielstwie potrzebuje więc większej wrażliwości na głos mężczyzn. Trzeba uznać, że decyzja o dziecku to nie tylko wybór kobiety, ale wspólna droga dwojga ludzi – także emocjonalnie, nie tylko biologicznie. Mężczyźni mają prawo mówić o swoim pragnieniu ojcostwa, o bólu jego braku, o marzeniu, by ich życie miało ciąg dalszy w kimś, kogo mogą wychować i kochać.

Milczenie mężczyzn na temat ojcostwa nie oznacza obojętności. Oznacza często społeczny brak przestrzeni, by o tym mówić bez wstydu czy lęku przed oceną. A przecież właśnie wtedy, gdy pozwolimy mężczyznom mówić o ich pragnieniach z czułością i szczerością, rodzicielstwo stanie się naprawdę wspólne – nie tylko biologicznie, lecz także duchowo i emocjonalnie.

Ojcostwo to nie tylko obowiązek. To także marzenie – głęboko ludzkie, piękne i warte usłyszenia.

Czasem myślę, że w każdym mężczyźnie, nawet w tym, który nigdy nie miał dzieci, żyje jakiś cień ojcostwa — potrzeba, by komuś dać z siebie dobro, by chronić, uczyć, prowadzić. To nie zawsze musi oznaczać biologiczne ojcostwo; czasem wystarczy obecność, troska o kogoś słabszego, gest, który mówi: „możesz na mnie liczyć”. Ale kiedy mężczyzna naprawdę staje się ojcem, ten cień nabiera kształtu — zyskuje imię, uśmiech, spojrzenie.

Dziecko nie czyni z mężczyzny bohatera, lecz pokazuje mu, że bohaterem można być w codzienności: w wstawaniu w nocy, w cierpliwym tłumaczeniu, w ciszy, gdy trzeba po prostu być obok. To nie jest spektakularne, ale właśnie w tym kryje się głęboka siła ojcostwa — cicha, a jednak niezastąpiona.

Może właśnie dlatego mężczyźni chcą mieć dzieci. Bo w świecie, który często mówi im, że mają być twardzi, skuteczni i niezależni, dziecko pozwala im być delikatnymi bez wstydu, potrzebnymi bez przymusu, kochającymi bez warunków. W oczach dziecka mężczyzna widzi nie ocenę, lecz zaufanie. A może nie ma większego daru niż to — wiedzieć, że ktoś tak mały i bezbronny patrzy na ciebie z wiarą, że go nie zawiedziesz?

Rafał Szczypta

Bardzo rzadko zwracamy się do Was z prośbą o konkretne działanie! Tym razem sprawa jest tak ważna, bo ważą się losy Europejskiej Inicjatywy Obywatelskiej „Mój głos, mój wybór”. Już 2 grudnia w Brukseli odbędzie się wysłuchanie publiczne na jej temat w Parlamencie Europejskim.

Temu wysłuchaniu z wielką uwagą przyglądać się będzie Komisja Europejska, która już spotkała się z autorami inicjatywy 1 października. Od rezultatu tego wysłuchania zależeć będzie jakie kroki podejmie Komisja Europejska (ma czas na to do 1 marca 2026 roku) i czy zdecyduje się finansować turystykę aborcyjną dla obywatelek UE.

Jeżeli do tego dojdzie, Polka, która będzie chciała dokonać aborcji, będzie mogła wyjechać do Niemiec, Francji czy Holandii i zrobić to na koszt podatnika europejskiego, czyli każdego z nas. W ten sposób też UE kompletnie pominie przepisy krajowe w tej sprawie. To oznacza, że mimo kompletnego braku kompetencji w tej sprawie, to Unia Europejska, a nie Polska będzie decydowała o prawie do aborcji w Polsce, a nasze przepisy chroniące życie staną się de facto martwe.

Musimy zrobić wszystko, by Komisja Europejska nie odważyła się na ten krok. Do tego potrzebne jest jasne i stanowcze stanowisko naszych eurodeputowanych, którzy 1) powinni i muszą uczestniczyć w wysłuchaniu publicznym, które odbędzie się 2 grudnia w Parlamencie Europejskim w Brukseli oraz 2) odważyć się zabrać jednoznaczny i stanowczy głos przeciwko  próbom wykorzystywania pieniędzy podatnika UE do promowania i finansowania działań związanych z aborcją.

Dzisiaj prosimy Was o „zasypanie” skrzynek pocztowych naszych eurodeputowanych, by jasno i wyraźnie zobaczyli, że w Polsce wiemy o tej decydującej debacie na temat życia i oczekujemy ich obecności i zajęcia stanowiska w jej trakcie!

Przygotowaliśmy 3 proste dokumenty, które Wam w tym pomogą:

• LISTA EMAILI EURODEPUTOWANYCH POTENCJALNIE WSPIERAJĄCYCH SPRAWĘ OCHRONY ŻYCIA
• PROPOZYCJA LISTU, KTÓRY MOŻNA NAPISAĆ W TEJ SPRAWIE
• NOTA PRAWNA, KTÓRA POMOŻE LEPIEJ NAKREŚLIĆ I ZROZUMIEĆ SYTUACJĘ

Prosimy Was już teraz – napiszcie do swojego europosła i obrońcie Cywilizację Życia. Bo tylko Życie ma przyszłość!