21 sierpnia 2023 r. zmarł dr Jerzy Umiastowski – były przewodniczący Komisji Etyki przy Naczelnej Radzie Lekarskiej i współautor polskiego Kodeksu Etyki Lekarskiej. Miał 90 lat.
Polska Federacja Ruchów Obrony Życia żegna swojego Przyjaciela
śp. dr. Jerzego Umiastowskiego,
który odszedł do Domu Ojca w dniu 21 sierpnia 2023 r.
Dr Jerzy Umiastowski był lekarzem i społecznikiem znanym m.in. z postawy zaangażowania w poszanowanie ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Postawa ta była widoczna w codziennej działalności, ale także jako przewodniczącego Komisji Etyki przy Naczelnej Radzie Lekarskiej, w opracowaniu polskiego Kodeksu Etyki Lekarskiej czy w pracach Papieskiej Akademii Pro-Vita w Watykanie.
Pozostaje w naszej pamięci i stanowi wzór życzliwego człowieka i lekarza, głoszącego ponadkonfesyjną prawdę o prawach człowieka, w tym szczególnie prawa do życia i rozwoju od poczęcia.
Pogrzeb odbędzie się na Cmentarzu Katolickim w Sopocie w dniu 5 września, o godz. 11:00.
W imieniu Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia
Jakub Bałtroszewicz – prezes
Ewa Kowalewska – wiceprezes
Ks. Tomasz Kancelarczyk – wiceprezes
Śp. dr Jerzy Umiastowski
ofiarny lekarz, wielki obrońca życia i godności człowieka
Jerzy Umiastowski urodził się 3 stycznia 1933 r. w Wilnie. Pochodził ze znanej rodziny szlacheckiej herbu Roch III. Studia medyczne ukończył w Akademii Medycznej w Gdańsku w 1959 r., doktorat obronił w roku 1964.
Był bardzo zasłużonym działaczem „NSZZ Solidarność”, pracownikiem dydaktycznym w AM w Gdańsku oraz lekarzem w szpitalu w Gdańsku – Zaspie.
We wrześniu 1981 r. został szefem służby medycznej I Krajowego Zjazdu Solidarności. 13 grudnia 1981 r. przewodniczył Komitetowi Strajkowemu Akademii Medycznej oraz współpracował z Komitetem Strajkowym Stoczni Gdańskiej. Szykanowany i aresztowany – postępowanie umorzono we wrześniu 1982 r. Ofiarnie prowadził opiekę lekarską nad ukrywającymi się działaczami „Solidarności”.
W maju i sierpniu 1988 r. sprawował opiekę medyczną podczas strajków w Stoczni Gdańskiej. Był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu w tzw. podzespole ds. służby zdrowia. W 1989 r. był delegatem na Walny Zjazd Delegatów, a w roku 1990 wiceprzewodniczącym obrad Krajowego Zjazdu Delegatów „NSZZ Solidarność”. Był współinicjatorem sławnej uchwały w obronie poczętych dzieci przed aborcją.
Od 1990 do 2005 r. brał udział w organizowaniu Izb Lekarskich. Został przewodniczącym Komisji Etyki przy Naczelnej Radzie Lekarskiej. Był zaangażowanym współautorem polskiego Kodeksu Etyki Lekarskiej.
W 1996 r. został przyjęty jako członek korespondent Papieskiej Akademii Pro-Vita w Watykanie. Od 1998 r. współpracował z Komisją Bioetyki przy Radzie Europy, a następnie w latach 2004-2005 przy Unii Europejskiej. Był wykładowcą medycyny pastoralnej w Gdańskim Archidiecezjalnym Seminarium Duchownym. Otrzymał nagrodę Pro Ecclesia et Populo za zasługi dla Archidiecezji Gdańskiej. Odznaczony złotą odznaka honorową obrońców życia Human Life International.
Autor publikacji z dziedziny biochemii i bioetyki. W 2001 r. odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, ale odmówił jego przyjęcia z rąk prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Odebrał je dopiero, w 2005 r. od prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
Niestrudzenie i ofiarnie służył chorym i poszkodowanym walcząc o ich godność i zdrowie. Pracował nad przygotowaniem etosu lekarza, który zawsze staje w obronie ludzkiego życia, zwłaszcza zagrożonego, bezbronnego, tych którzy sami bronić się nie mogą.
Był wielkim, fachowym wsparciem dla polskich obrońców życia!
Niechaj spoczywa w pokoju Bożym!